Op een schitterende locatie in Jupille in de Ardennen mocht ik in 2016 het huwelijk sluiten van Anne en Alex. En zo’n uitstapje naar de Ardennen pakte ik als buitenkansje zeker aan. Natuurlijk was het een kleine drie uur heen en weer een kleine drie uur terug, maar geen moment van verveling in de auto. Op de heenreis, met heerlijke radio- en, verder over de Belgische grens, cd-muziek aan denkende aan wat er zou gaan komen schoten de kilometers onder de autowielen vandaan. Best spannend op zo’n buitenlands uitstapje, wetende dat er een grote groep gasten het hele wekend samenkomt om de ceremonie van het huwelijk als hoogtepunt met elkaar te beleven.
Maar ook in de Ardennen heeft men het weer niet in de hand want dreigende luchten en dikke wolken zwanger van regen zorgden ervoor dat de ceremonie niet op de ‘Sound of music-achtige’ Alpenweide kon worden gehouden maar in de grote sfeervol aangeklede zaal werd georganiseerd. Heerlijk om er te zijn, wat sfeer te proeven, alles klaar te leggen en als een gekooide tijger toe te groeien naar het moment dat Alex en later Anne binnen zouden komen. En dan is het net of ‘de hand van God’ bij mij actief is. Inspelen op alles wat er gebeurt, de zaal ‘lezen’ qua lichaamstaal en reacties en het schitterende bruidspaar alle tijd gevende alle gelegenheid te geven de ceremonie met al hun zintuigen te kunnen beleven. En gezien hun review hieronder is dat prima gelukt.
Met zoveel gasten in de zaal, en het feit dat ondanks de broeierige sfeer de duren niet open mochten, werd het heerlijk warm dus de toga kon ik thuis uithangen. En bij het feliciteren kon ik in ieder geval nog het flesje ‘Bruidstranen’ aan hen overhandigen (als het in het huwelijk even tegenzit voor de bruid kan ze een nipje nemen, maar bij het nazorggesprek van mijn kant drie maanden later mag deze fles dus niet bij de glasbak liggen). Daarna met een blij gemoed weer de auto in voor de reis van een kleine drie uur terug. En het enige leerpuntje voor mij bij weer zo’n buitenlands tripje is dat ik er met mijn vrouw Agnes gewoon een lekker lang weekend van maak. En dat hebben we later, ook in de Ardennen maar dan bij Sèchery, bij het huwelijk van Mark en Barbara op een zaterdag toen ook gedaan. En ook toen was het die zaterdag… snertweer waardoor de ceremonie in de groepsaccommodatie moest worden gehouden. Maar ook daar was er de sfeer niet minder om.
Een fantastische ervaring voor mij als trouwambtenaar in de Ardennen op deze zaterdag bij de ceremonie van Alex en Anne!